28 Mart 2011

Siyaseti siyasetçiler yapmalı

Futbolcuyu, türkücüyü  siyaset sahnesine taşımak görünürde birkaç puan kazandırır gibi olsa da kazın ayağı hiç de öyle değil. Devlet yönetimi ciddiyet ister. Siyasete devlet tecrübesi ve milli derinliği olan insanların girmesi her zaman için kazanç getirir. Siyasete katkı koyabilecek insanlar her devirde vardır. Kenarda dursalar da ülkeleri için bir şeyler yapma istek ve azmi içindedirler. Her zaman da öne çıkma gayretleri olmadığı için daha uyanık daha atak davranan kişilerin yanında pasif durumda kalmaktadırlar.

Devlet yönetme iddiası  olan siyasi partiler ona göre plan program ve arge çalışmaları  yapmalı, belli bir vizyonu olan insanları siyasete kazandırmalı… Daha seçime girmeden bütün bakanlarınızın kimler olacağı üç aşağı beş yukarı belli ve ilan edilmiş olmalı, milletin önüne kadronuzla birlikte çıkmalısınız. Ciddi devletler rastgele yönetilmez, önünü gören projelerini halkın önüne getiren politikacılar toplumda karşılık bulmalı bu vizyona sahip olmayan kadrolara milletimiz de yüz vermemeli. 

Devlet yönetimi kişisel ihtiraslara kurban verilemeyecek kadar hassas ve önemli bir çizgi üzerinde yürür. Devlet yönetiminin ihtiyaç duyduğu alanlarda ihtiyaca göre milletvekili adayları tercih edilmeli. Partiler kendi içlerinde parti içi demokrasiyi yerleştiremedikleri için liderlerin iki dudağı arasında, insanların ve ülkenin kaderi oylanıyor ve insanların da kaderleriyle oynanıyor…

Liderler hiçbir yeterliliği olmayan bir futbolcuyu, sanatçıyı ya da aşiret liderini ne diye siyasete taşırlar buna kendi kafamda ve vicdanımda bir anlam veremiyorum. Parti teşkilatlarında tırnaklarıyla kazıya kazıya siyaset tecrübesi kazanan o kadar çok insan, yetişdirilmiş kadro varken dışarıdan ithal adayların tepeden kondurulması çok da normal bir şey olarak görülmüyor. 

Mecliste lazım olamayan adamları  tutup meclise taşımak, liderlerin vicdani sorumluluğuna kalmış bir şey olsa da liderleri yönlendirme pozisyonunda olan danışmanların bu konuları dikkate alarak gereken yönlendirmeleri yapmalıdır. Siyaset sonuçları itibariyle çok riskli bir sanattır bu sanatın icraı o kadar kolay bir şey değildir. Unutmayın ki verdiğiniz her karar insanların hayatında derin izler bırakacaktır.  Onun için de siyaset devlet tecrübesi olan insanlar eliyle yürütülmelidir. 

Mecelle’ye göre adalet, eşyayı kendi yerine koymaktır. Bilimin ve aklın gereği herkes kendi yerinde istihdam edilmelidir.  Herkes kendi işini yani en iyi yaptığı işi yapmalıdır. İsmet Paşa demiş ki: ‘’En önemli işimiz şuan önümüzde yaptığımız iştir.’’ 

Kendi işinden sıkılan ya da yeterince başarılı olduğunu hissedince başka işler peşinden koşuyor.  Bu türden insanları avutmak için devlet yönetimini bu ciddiyetsizliğe teslim etmemeliyiz. Ülkemizin akıl adamları bütün bu meseleler üzerinde yeterince kafa yormalı bu yanlış gidişe bir yerden sonra dur demelidir diye düşünüyorum. 

Somut olarak Zülfü Livaneli başarılı bir sanatçı ama kötü bir politikacı, Sabahat Akkiraz’ı sadece türküleriyle hatırlamak isteriz. Hakan Şükür iyi bir futbolcu olsa da siyaset için son derece yetersiz… Prof. Dr. Yaşar Nuri Öztürk, Prof. Dr. Haydar Baş, Prof. Dr. Mehmet Aydın örnekleri önümüzde duruyor… Yine bunlar gibi saymakla bitmeyecek örnekler… Üniversitede pek çok başarılı çalışmalara imza atan kişilerin siyaset sahnesinde umduğumuzu verememiş olması üzerine hepimizin yeniden düşünmeliyiz.

Lazım oldukları yerde durmak varken, ülkemizin ihtiyaç duyduğu beyin potansiyeli ziyan ediliyor. Beş bin yıllık bir devlet tecrübesi olan bir milletin bu kadar plansız programsız hareke etmesi doğrusu yadırgatıyor. 

Tecrübesiyle bilgi birikimiyle memlekete hizmet etmek isteyen pek çok yetişmiş elaman dururken, hiç de ihtiyacımız olmayan insanların meclisteki varlığı beni ciddi bir şekilde rahatsız ediyor. 

Atalar taş yerinde ağırdır demiş. Üniversitelerde veya toplum içinde belli bir ağırlığı  olan insanların siyaset pazarında kendilerini ucuzlatmaları benim açımdan üzüntü verici…

Türkiye, ilkokul mezunu bir yığın kifayetsiz muhterisi siyaset sahnesine taşımamalı, buna karşı okumuş profesör olmuş kitap yazan felsefe üreten aktif beyinlerini mecliste parmak kaldırma makinesi olarak kullanmamalı…

Bu yazı 1,809 defa okundu.