23 Temmuz 2011

Karanlığa Savaşla Yazılanlar

Bir daha ısınamayacaksın,  soğuyan ellerin uzanamayacak  dostluklara!

En azından bir kez olsun geriye bakma fırsatın  var… Çiçeklerle dostluğunun süresini... sevginden aldığın hazları... iç güzelliğinle saçtığın  ışıkları bir daha gözden geçir!

 

Ne yazık ki

Senin yarınlarına onlar karar verecekler.

Belki bir daha mart gelmeyecek. Karlar içine gömülemeyecek çocuk ayakların. Senden sonra okullardan savaş izleri silinemeyecek. Sen anılacaksın kitaplarla.

Kan izlerini  görmeden, acıları  hissetmeden son bir defa daha sarıl ananın kollarına

Nefes nefese

Vedalaş çiçeklerle.

Acılar duygularına adım attıkça zaman daralıyor.

 

Anıların

Saplanırken  yüreklerine yaşayanların

Sen asla  unutulamayacaksın.

Öfkeleri olduğu yerde bırakmak yerine

Neden savaşmak istiyorlar?  Ne istiyorlar senden hiç düşündün mü?

İçlerindeki düşmandı onları harekete geçiren! Biliyorum kendileriyle bile dost olamayanların çılgınlıklarıyla karşı karşıyasın.

Elimden bir şey gelmiyor ! Özünde ölümler, gözyaşları olan savaşlarla  seni hedef alan düşmanlıklara engel olamıyorum.

Sen çok küçüksün... Seni çok seviyorum!

Korkuya gölge, ağıta malzeme arayanların reçetelerindeki fos duygular yarın bir bir ortaya dökülecek… Tutkular kan lekelerini mürekkepleriyle yazarkan ellerini titretecek bazılarının. Gözlerin arkada kalmasın çocuk!

 

Sofra başında bir lokma ekmeği yemeden aç acına gözyaşlarıyla  düşerse  üzerine anan, ona gülümsemeyi unutma!

Şu an çıkar kokan savaş tacizleri altında yaşıyorsun Irak pencerelerinde titriyor.

Yaşlı çizgiler senin de peşine düşüyor!

Biliyorum tank uçlarında çiçekler yaşayamaz... Savaş sevgi değil acı taşır evlere !

Kan izlerini  görmeden, acıları  hissetmeden son bir defa daha sarıl ananın kollarına

Nefes nefese

Vedalaş çiçeklerle.

Acılar duygularına adım attıkça zaman daralıyor.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Mantes la Ville  - 01.03.2003

 

CE QUI S’ECRIT PAR LA GUERRE DANS LE NOIR

 

Tu ne pourras plus te réchauffer, tes mains froidies ne pourront plus se tendre vers l’amitié !

Tu as le temps de regarder en arrière ne fût-ce qu’une fois… Revois encore une fois

la durée de ton amitié avec les fleurs… le plaisir que tu prends à aimer… la lumière que tu répands par la beauté de ton for intérieur !

 

C’est malheureux

Mais ce sont eux qui décideront de tes lendemains.

Peut-être que le mois de mars ne reviendra plus. Tes pieds d’enfant ne pourront plus s’enfoncer dans la neige. Les traces de guerre ne seront plus effacées dans les écoles après toi.  Les livres parleront de toi.

Jette-toi pour une dernière fois dans les bras de ta mère avant de voir les traces de sang, de ressentir les souffrances.

Dis adieu aux fleurs à souffle coupé.

Le temps se rétrécit au fur et à mesure que les souffrances piétinent tes sentiments.

 

Tu ne seras jamais oublié

pendant que tes souvenirs se plantent

dans les cœurs des vivants.

Au lieu de laisser les colères là où elles sont

pourquoi veulent-ils faire la guerre ?  As-tu jamais pensé à ce qu’ils veulent de toi ?

C’est leur ennemi interne qui les mobilise ! Je sais que tu te trouves face à la folie de ceux qui ne peuvent même pas s’entendre avec eux-mêmes.

Je n’y peux rien !  Je ne peux empêcher les animosités qui font de toi une cible par des guerres dont l’essence est de tuer et de provoquer des larmes.

Tu es tout petit… Je t’aime très fort !

Demain les faux sentiments contenus dans les recettes de ceux qui cherchent une ombre pour la peur et un matériau aux complaintes seront étalés les uns après les autres… Les passions feront trembler les mains de certains pendant qu’ils dessinent les tâches de sang avec leur encre. Tu peux en être sûr, mon enfant !

 

Si à table ta mère affamée tombe sur toi en larmes avant de manger une seule bouchée de pain, n’oublie pas de lui faire un sourire, mon enfant !

A présent, tu vis sous les menaces de guerre qui sentent le pétrole. L’Irak vibre devant tes fenêtres. Les lignes vieilles se mettent à te suivre également !

Je sais que les fleurs ne vivent pas aux bouts des canons… La guerre porte des chagrins et non des joies dans les foyers !

Jette-toi pour une dernière fois dans les bras de ta mère avant de voir les traces de sang, de ressentir les souffrances.

Dis adieu aux fleurs

à souffle coupé.

Le temps se rétrécit au fur et à mesure que les souffrances piétinent tes sentiments.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Traduit par Yakup YURT

Mantes la Ville  le 01.03.2003

 

What Is Written in the Dark by War

 

by Uzeyir Lokman CAYCI

Traduit par by Yakup YURT en français
French free verse translated into English free verse
by Joneve McCormick

You can no longer warm your cold hands, nor offer them in friendship. You have time to look back only once to see the life of your friendship with the flowers, the pleasure you take in love, the light ignited in your heart of hearts.

It is most unfortunate, but there are those who decide your tomorrows. Perhaps the month of March will not return, and the feet of a child will not break the snow. The marks left by war will not longer retire in the schools after you. Books will speak of you. Throw me once more into the arms of my mother, before the bloody marks show, before the agonies. Bid adieu to the flowers, their breath cut off. The time narrows and suffering tramples on your sentiments.

You will never forget while memories sink into living hearts. Why do they wish to make war instead of leaving their fears and resentments? Have you ever though about what they want of you? It is their internal enemy that mobilizes them!

I know that you find yourself facing the folly of those who cannot hear themselves. I can do nothing! I cannot prevent the animosity that makes you a target of killing and sorrow. You are a tiny tot - I love you dearly! Tomorrow the poisons embedded in the recipes of those who seek cover for their fears and complaints will slacken...passions will surely cause hands to tremble while they design with blood as their ink. You can be sure of it my child!

If your starving mother falls on her tears at the table before she can eat a morsel of bread, do not forget to give her a smile, my child! At present, you see who smells like oil, under the menacings of war. Iraq vibrates before your windows, and old lives. I know that flowers do not live in the mouths of canons...war holds grief, not joy, in its foyers! Throw yourself once more into the arms of your mother before the blood flows, and the suffering.

Mantes la Ville, 01.03.2003

 

ESCRITO EN LA OSCURIDAD POR LA GUERRA

 

No podrás más calentarte,
tus manos frías ya no se tenderán a la amistad.
Tienes el tiempo justo para mirar atrás
y observar lo que alguna vez fue y ya no es.
Repasa por un momento la época
de tu amistad con las flores,
el dulce placer de amar,
la luz que derramabas desde la tierna belleza de tu corazón.
Es triste pero aquí están quienes deciden tus mañanas.
Quizás no alcances el mes de marzo.
Tus pies de niño no podrán hundirse más en la nieve.
Después de ti,
las marcas de la guerra
jamás serán borradas de las escuelas.
Los libros hablarán de ti.

Métete por última vez
entre los brazos de tu madre,
antes de ver las huellas de muerte de la sangre,
de experimentar el sufrimiento.
Con la respiración contenida, dile adiós a las flores.
El tiempo se estrecha
a medida que la penas pisotean tus sentimientos.

Jamás serás olvidado
mientras tu recuerdo esté sembrado
en el corazón de los vivos.
En vez de dejar en su lugar la cólera,
¿porqué desean hacer la guerra?
¿Jamás has pensado tú,
qué desean ellos de ti?
Es su propio enemigo interno quien los mueve.
Yo sé que te encuentras de cara a la insania
de quienes no pueden entenderse a sí mismos.
No puedo hacer nada.
No puedo impedir la animosidad
de quienes hacen de ti una víctima de guerras
cuya esencia es la muerte
y la provocación del llanto.
¡Tú eres tan pequeño y te amo tanto!
Mañana, serán exhibidos, unos tras otros,
los falsos sentimientos contenidos en las recetas y los ingresos
de quienes buscan la oscuridad para sembrar el miedo
y temas para canciones tristes.
Las pasiones harán temblar las manos de algunos
mientras ellos dibujan manchas de sangre con su tinta de fuego.
¡De eso puedes estar seguro, mi niño!

Si en la mesa, tu madre hambrienta cae sobre ti, llorando,
antes de probar un bocado de pan,
no olvides sonreírle, mi niño.
En el presente, tú vives bajo amenazas de guerra
que buscan el petróleo.
Irak vibra delante de tus ventanas.
Las viejas líneas igualmente se ponen a seguirte.
Yo sé que las flores no viven en las afueras de los cañones.
La guerra trae pesadumbre a los hogares, no alegrías.

Métete por última vez
entre los brazos de tu madre,
antes de ver las huellas de muerte de la sangre,
de experimentar el sufrimiento.
Con la respiración contenida, dile adiós a las flores.
El tiempo se estrecha
a medida que la penas pisotean tus sentimientos.

Üzeyir Lokman ÇAYCI

Mantes la Ville, 01.03.2003
Este poema ha sido escrito por Üzeyir Lokman ÇAYCI ,
originalmente en turco.
Traducido al español por Mercedes Ortega González-Rubio,
a partir de las versiones inglesa y francesa.

 

Yer aldığı yayınlar :
A été publié dans :

00.03.2003 Gönülden Gönüle Dergisi, N° 23 -  (Yunanistan)
00.04.2003 Çorumlu 2000 Dergisi - N°49   (Türkiye)
00.00.2003 Anafilya izdüşüm, Havuz Yayınları  (Germany)
00.01.2005 Les Cahiers Vosgiens, l’Union des Ecrivains de l’Est, N° 10 – 11 (France)

The Forum, Spring 2002, N° 21, of Phi Sigma Iota (USA)

Mai 2003 (extraits) Les Voleurs de Feu, Tract d'action poétique, Numéro 16 (France)

15.07.2011, Yozgat Haber, Sayı : 2857 (Türkiye) 

 

Yer aldığı yayınlar :
A été publié dans :

 

1)  http://iwvpa.net/cayciul/what-is-fr.php

2

)  http://www.poetare.it/cayci.html

3

)  http://cristiaquebec.com/paroles/uzeyir/poemeuzeyir31.htm

4

)  http://www.poetare.it/cayci.html

5)  http://members.cox.net/joneve/32sub4.html

6

) http://kurzgeschichten.e-stories.de/view-kurzgeschichten.phtml?3406

7

)  http://lesvoleursdefeu.free.fr/crbst_24.html

8

)  http://www.madpoetry.org/antiwar.html

9

)  http://phisigmaiota.org/archive/FORUM25-1.pdf

10

)  http://www.zehirmekan.com/showthread.php?t=16957

11

)  http://www.ogretmenlerforumu.com/makaleler/karanliga-savasla-yazilanlar-t25439.0.html

12

)  http://www.geyikbiziz.com/showthread.php?t=47895

13

)  http://goto.bilkent.edu.tr/gunes/sizden10.htm

14

)  http://www.dilhanedergisi.com/dergi/karanliga-savasla-yazilanlar/

15

)  http://www.siirhayat.com/denemeler/karanliga-savasla-yazilanlar

16

)  http://goo.gl/K8b0z

18

)  http://www.anafilya.org/go.php?go=7d35171070367&arama=ok

19

)  http://www.siirparki.com/ustausair.html

20

)  http://www.yersizyurtsuz.com/dergimayis2003/ekrandergisayfa11ana.htm

21

)  http://www.dilhanedergisi.com/dergi/siir/

22

)  http://www.herseynet.com/yazarlar/yazi.php?yazi_id=242

23

)  http://www.turkpartner.de/Yazarlar/UCayci/Karanlik.htm

24

)  http://www.kilispostasi.com/modules.php?name=News&file=article&sid=275

25

)  http://www.siirhayat.com/2008/03/page/32

26

)  http://www.kultura-extra.de/literatur/literatur/texte/cayci_lyrik.html

27

)  http://www.poemas-del-alma.com/phpBB2/sutra14496.html

28

)  http://casadeasterion.homestead.com/v5n18coho.html

29

)  http://cielat.voila.net/

30

)  http://www.madpoetry.org/antiwar.html

31

)  http://www.facebook.com/topic.php?uid=133032624125&topic=11250

32

)  http://www.gundemmersin.com/EditorNews.asp?ID=292

33

)  http://www.alaturkaonline.com/?p=7897

34

)  http://noble-blood-.sosyomat.com/blog/3248612

35

)  http://poetassigloveintiuno.blogspot.com/2010/08/664-uzeyir-lokman-cayci.html

36

)  http://www.onurluhamle.com/

37

)  http://www.storm-magazine.com/novodb/arqmais.php?id=182&sec=&secn=

38

)  http://poetassigloveintiuno.blogspot.com/2010/08/664-uzeyir-lokman-cayci.html

39

)  http://literaturadart.blogspot.com/2011/07/siir-blog-xxxiv-uzeyir-lokman.html

40

)  http://www.izolhaberajansi.com/karanliga-savasla-yazilanlar-makale,487.html

41

)  http://www.agent234.com/berita/cd-the-phantom-of-the-opera-alaturka.htm

42

)  http://www.bydigi.net/siirler/31143-karanliga-savasla-yazilanlar.html

43

)  http://www.uslanmam.com/resimli-siirler/443472-karanliga-savasla-yazilanlar.html

44

)  http://www.siirhayat.com/denemeler/karanliga-savasla-yazilanlar

45

)  http://goo.gl/QNkzM

46

)  http://twitoaster.com/country-us/alaturkaonline/karanliga-savasla-yazilanlar/

47

)  http://www.alaturkaonline.com/karanliga-savasla-yazilanlar/

48

)  http://goo.gl/2p43I

49

)  http://301genclik.tr.gg/Denemeler.htm

50

)  http://www.huryildiz.com/Yazar.asp?id=152&sayfa=2

51

)  http://www.felsefeekibi.com/forum/forum_posts.asp?TID=35731&PN=1&TPN=3

52

)  http://goo.gl/PRq5O

53

)  http://www.elasere.com/publica/leer.asp?Numero=2157&clase=poema

54

)  http://www.nazilli.gen.tr/Content.asp?Cid=626&Cat=71&Menu=11

55

)  http://www.poesiasolidariadelmundo.com/2011/04/escrito-en-la-oscuridad-por-la-guerra.html

56

)  http://clubsenegal.homestead.com/caravanserail.html

57

)  http://www.borhaber.net/karanliga-savasla-yazilanlar-makale,554.html

58

)  http://www.kizilirmakavanos.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5616&Itemid=1

59

)  http://www.haber50.com/karanliga-savasla-yazilanlar-5092yy.htm

60

)  http://networkedblogs.com/jVHBo

61

)  http://www.networkedblogs.com/blog/literatura_del_ma%C3%B1ana/

62

)  http://www.nigdehaberi.com/karanliga-savasla-yazilanlar-makale,554.html

63

)  http://301genclik.tr.gg/Denemeler.htm

 

KARANLIĞA SAVAŞLA YAZILANLAR »  İLE İLGİLİ MESAJLAR

 

¤  Sent: Friday, April 11, 2003 8:07 AM

 

Merhaba Üzeyir Bey,
O zarif slaytı benimle paylaştığınız için sağolun. Muhteşemdi. Bu arada bana
dün bir mail geldi.Aşağıya aynen aldım.''Karanlığa savaşla yazılanlar''
isimli sayfa ile ilgili.Eğer sizin de izniniz olursa ''evet''diyeceğim.Beni

bilgilendirirseniz mutlu olurum.
Sevgilerimle

Yasemin GÜNALP

¤  ''Sevgili Yasemin Hanım , bugün tarafıma yollamış olduğunuz ''savaşa hayır''
konulu sayfanızı bu ayın sonunda Baykel Kent tiyatrosu olarak oynayacağımız
oyunda göstereceğimiz savasa hayır konulu slayt  gösterisinde izniniz olursa
kullanmak istiyoruz.Eğer bu teklifimizi kabul ederseniz çok mutlu
olacağız. Sevgi ve barışla kalmanız dileği ile ''

 

Baykel Kent tiyatrosu

 

¤  Thursday, June 10, 2004

Sujet : CE QUI S’ECRIT PAR LA GUERRE DANS LE NOIR

 

Bonjour,

J'ai lu votre poème avec beaucoup d'attention, continuez ce que vous faites félicitations, nous sommes avec vous

Restant à votre disposition

 

Caroline Roose

 

 

IRAQ ET LES VIOLENCES

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI est un grand poète d'origine turque résidant en France,

Site : http://www.artmajeur.com/serap/

mais

il n'y a pas besoin d'être poète pour comprendre sa colère, son dégoût, et son indignation !!! ...

Nonobstant toute manipulation par l'image, j'ai toujours dit que l'intervention américaine

en Irak (contre l'O.N.U. ! )

était une énorme connerie !

Ils ont bonne mine, nos "défenseurs" de la liberté ! ...

Ils se conduisent encore pire que leurs ennemis !

Et je dirai qu'ils sont punis par où ils ont péché et voulu justifier l'injustifiable :

la propagande médiatique !

 

Jean-Jacques Rey
http://perso.wanadoo.fr/j-j.rey-feuxdelamer/

vendredi

14 mai 1999 00:13

 
 

 

Şiirle...

 

Hande Keser

 

Ben Basra'dan Ömer./ Belki haberin yoktur diye yazıyorum Franks;

Önce demokrasi yağdı göklerden/Sonra özgürlük geçti üstümüzden

Palet palet.../Ve insan hakları namlularından/Yüzü maskeli adamların

Saniyede bilmem kaç bin adet./Demokrasi bizim eve de isabet etti

Bir gün sonra anladım ayaklarımın koptuğunu

Babamın vücudunda,/Tam on sekiz adet/İnsan hakları saymışlar.

Annem zaten yoktu/Ben doğarken/İlaç yokluğundan ölmüş.

Ambargo falan dediler ya/Anlamadım, çocuk aklı işte!

Sen/Daha iyi bilirsin...

Sizde de barış böyle midir Franks?

...

 

Bu sözcükleri kim bir araya getirdi bilmiyorum.

Dün bir arkadaşımın gönderdiği e-postayla bana ulaştı.

Şiirden anladığım, Orhan Veli, Melih Cevdet Anday, Nazım Hikmet...

O kadar.

Şiir yazmak kadar, okumak, okuyabilmek, okuduğunu anlayabilmek de bir sanattır bence.

Her önüne gelenin yapamayacağı bir iş yani.

Savaş Kuzey Irak’a doğru kayarken ve Türkiye, gelişmeleri yakından izlemek yerine, Başbakanlık’ta dün yapılan zirve sonrasındaki açıklamanın gösterdiği gibi, resmen savaşın içinde yer alırken,

Bir şiir daha paylaşılmayı hak ediyor sizlerle.

Onun yazarı belli: Üzeyir Lokman Çaycı.

Fransa’da yaşayan, bol ödüllü, çok yönlü bir sanatçı olan Üzeyir Lokman Çaycı’yla ben şiire olan ilgisizliğim nedeniyle ne yazık ki bu kadar geç karşılaşıyorum.

“Karanlığa savaşla yazılanlar” başlıklı şiirini aynen aktarıyorum:

 

Bir daha ısınamayacaksın, soğuyan ellerin uzanamayacak  dostluklara!

En azından bir kez olsun geriye bakma fırsatın var… Çiçeklerle dostluğunun süresini... sevginden aldığın hazları... iç güzelliğinle saçtığın ışıkları bir daha gözden geçir!

Ne yazık ki

Senin yarınlarına onlar karar verecekler.

Belki bir daha mart gelmeyecek. Karlar içine gömülemeyecek çocuk ayakların. Senden sonra okullardan savaş izleri silinemeyecek. Sen anılacaksın kitaplarla.

Kan izlerini görmeden, acıları hissetmeden son bir defa daha sarıl ananın kollarına

Nefes nefese

Vedalaş çiçeklerle.

Acılar duygularına adım attıkça zaman daralıyor.

Anıların

Saplanırken yüreklerine yaşayanların

Sen asla unutulamayacaksın.

Öfkeleri olduğu yerde bırakmak yerine

Neden savaşmak istiyorlar? Ne istiyorlar senden hiç düşündün mü?

İçlerindeki düşmandı onları harekete geçiren! Biliyorum kendileriyle bile dost olamayanların çılgınlıklarıyla karşı karşıyasın.

Elimden bir şey gelmiyor! Özünde ölümler, gözyaşları olan savaşlarla seni hedef alan düşmanlıklara engel olamıyorum.

Sen çok küçüksün... Seni çok seviyorum!

Korkuya gölge, ağıta malzeme arayanların reçetelerindeki fos duygular yarın bir bir ortaya dökülecek… Tutkular kan lekelerini mürekkepleriyle yazarken ellerini titretecek bazılarının. Gözlerin arkada kalmasın çocuk!

Sofra başında bir lokma ekmeği yemeden aç acına gözyaşlarıyla düşerse üzerine anan, ona gülümsemeyi unutma!

Şu an çıkar kokan savaş tacizleri altında yaşıyorsun Irak pencerelerinde titriyor.

Yaşlı çizgiler senin de peşine düşüyor!

Biliyorum tank uçlarında çiçekler yaşayamaz... Savaş sevgi değil acı taşır evlere !

Kan izlerini  görmeden, acıları  hissetmeden son bir defa daha sarıl ananın kollarına

Nefes nefese

Vedalaş çiçeklerle.

Acılar duygularına adım attıkça zaman daralıyor.

 

Kent Gazetesi, 11.04.2003

 

 

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI travaille à l’AFPA, c’est-à-dire l’Association pour la Formation professionnelle des adultes ; Bien que l’œuvre poétique d’Üzeyir Lokman ÇAYCI soit presque  entièrement composée en turc, nombreux sont ses poèmes qui ont été traduit ; en espagnol, par Leo Castillo, Mercedes Ortega Gonzalez-Rubio et Manuel Guillermo Ortega ; en anglais par  F. J. Bergmann, Richard Vallance et Joneve McCormick, à partir des travaux de Yakup YURT, traducteur de  Üzeyir Lokman ÇAYCI en français. Il habite Mantes la Ville qu’il semble bien aimer, où  il est Architecte d’intérieure et Concepteur industriel. Le parrain en poésie d’Üzeyir Lokman ÇAYCI est grand poète Ümit Yaşar Oğuzcan (Oğuzcan, sous le nom d’Ekrani, a publié en 1947 : «İnsanoğlu» et une  Anthologie de la nouvelle poésie turque, aux éditions Regain, Monte-Carlo). Üzeyir Lokman ÇAYCI est un auteur très prolixe : Sa «Biographie» est sortie en turc en 89 ; libérée des contraintes formelles de notre prosodie, son œuvre retrouve les accents des poètes  persans : Répétition d’une strophe, refrain, font de certains de ses poèmes (ou : «türkü ») des chants, où le thème qui incite à la réflexion ;  leur fraîcheur d’Anatolie se charge de l’amertume de nos grandes cités et de reproches à l’encontre de notre société si difficillement charitable. Le poète résiste, il nous prose encore son sens de l’humour, une forme de sagesse que nous nommons humanisme, mais le modernisme francilien et l’actualité sociopolitiquee ont sapé les bases d’une philosophie, bien présente, malgré tout.

 

Pour le peu que j’en sache, la traduction de Joneve McCormick  - à partir de français de Yakup YURT, parfois mot-à-mot ou plutôt : Littérale, mais jamais fausse, qui conserve coûte que coûte le ton un peu gauche du chant turc traditionnel – m’a semblé tout à fait intéressante, car par le fait l’écriture d’Üzeyir Lokman ÇAYCI  redevient quotidienne et perdant de sa profondeur déliée de notre temps et proche encore du folklore, peut alors se lire comme une poésie à l’americaine, je veux dire héritiéreen partie des années 60. Certes le lecteur de Üzeyir Lokman ÇAYCI pourra y trouver une forme dénaturée du chant original, mais la poésie, à mon avis, y gagne aussi, car avec la traduction de Joneve McCormick, Üzeyir Lokman ÇAYCI sans aucune difficulté se range parmi non poètes contemporains. – On a glosé des milliers de pages sur les mérites et les approximations obligées de l’art de la traduction. On a même objecté souvent que «le poème préexiste à l’écriture» -et donc hypothèse un peu abrupte au premier regard se confirme.

 

Pour Menu Fretin, Pierre MIRONER, 2009

 
 

 

Bien amicalement à vous,
Selam ve sevgilerimle.

 

Üzeyir Lokman ÇAYCI
Concepteur industriel - Architecte d'intérieur
İç Mimar – Endüstri Tasarımcısı
55, rue Louise Michel
78711 Mantes la Ville
FRANCE

 

http://www.artmajeur.com/serap/

http://www.haberevet.com/haber/20110412/312336/siir-sevenlerin-cok-yakindan-tanidigi-dev-bir-isim-uzeyir-lokman-cayci.html

 

illustrations (Resim) :  Üzeyir Lokman ÇAYCI

 

 

 

 

 
 

 

 

Bu yazı 2,835 defa okundu.